Jeroen Donders is benoemd tot rector van Het Hooghuis

Het College van Bestuur van Stichting Carmelcollege heeft Jeroen Donders benoemd tot rector van Het Hooghuis. Jeroen was al lid van de Centrale Directie, en begint per omgaande in zijn nieuwe rol in een eenhoofdige directiestructuur. Voorafgaand aan zijn benoeming was er o.a. een uitgebreide interne draagvlaktoets, gevolgd door een positief advies van de Centrale Medezeggenschapsraad.   

Jeroen (45) is woonachtig in Sint-Oedenrode, is getrouwd en heeft drie kinderen. Na jaren werkzaam te zijn geweest in het bedrijfsleven koos hij bewust voor een meer maatschappelijke opdracht en werd hij begin 2016 lid van onze Centrale Directie.

De afgelopen jaren was Jeroen eindverantwoordelijk voor een aantal locaties van Het Hooghuis, was hij medeontwikkelaar van de nieuwe kaderbrief en vervulde hij diverse rollen in het netwerk. Daarnaast was hij betrokken bij onderwijsontwikkeling en de professionalisering van de bedrijfsvoering (ICT, formatie, financiën, planning & control en facilitaire zaken), in een fase van krimp.

Jeroen: “Ik beweeg me graag op het gebied van strategisch denken en het integraal vertalen van strategie naar praktijk en vice versa. Met altijd de focus op wat het voor de leerlingen en het onderwijs brengt, maar ook met het oog op een goede balans tussen onderwijs en een gezonde bedrijfsvoering. Mijn hart ligt bij het maken van de juiste verbindingen, kijkend vanuit kwaliteiten de juiste mensen bijeenbrengen en samenwerken. Ik koppel dit graag aan een stukje ondernemerschap, pro-activiteit en de nodige humor en relativering.”

“Ik voel me helemaal op mijn plek in het onderwijs, bij Carmel en bij Het Hooghuis en zie uit naar de volgende fase. Laten we blijven leren van en met elkaar en samen kleur blijven geven aan ons onderwijs. Waarbij we het belangrijk vinden dat onze leerlingen erkennen dat alle mensen anders zijn en dat je binnen onze scholengroep ervaart dat je mag zijn wie je bent. Dat zij de ruimte en autonomie voelen als het gaat om hun eigen leer- en ontwikkelproces op het gebied van kwalificatie, persoonsvorming en socialisatie. Voor onze leerlingen is en blijft Het Hooghuis een inspiratiebron.” 

In de spotlights: Gezonde School-coördinator Marnetta van Raak

We delen hieronder graag het artikel dat is verschenen op de website van De Gezonde School.

Bij scholengroep het Hooghuis in Oss staan op alle locaties meerdere watertappunten: in de kantine, op het plein en in de personeelskamer. Die zijn onderdeel van de aanpak om gezonder te leven op school. Marnetta Raak is docent Zorg & Welzijn én Gezonde School-coördinator voor alle locaties. Ze vertelt over haar aanpak.

Gezonde School-aanpak
Al onze zes locaties hebben het vignet Gezonde School op het thema Voeding en twee locaties ook op Bewegen en sport. Ook de thema’s Roken-, drugs-, en alcoholpreventie en Relaties en seksualiteit krijgen steeds meer aandacht. Marnetta: “Tien jaar geleden zijn we gestart met de Gezonde School-aanpak. Van elke locatie is een collega lid van het kernteam, en ieder lid is gespecialiseerd in één thema. We werken daarnaast aan groene pleinen: een natuurlijke omgeving met gras en houtsnippers in plaats van beton. De sport- en speltoestellen zijn van natuurlijke materialen, boompjes, bankjes en watertappunt. Op een locatie is die al aangelegd. Op de andere pleinen bereiden we dit voor.”

Veel meer water
Het begon voor Marnetta allemaal met gezonde schoolkantines. “We introduceerden steeds meer water: watertap-automaten in de school, tapvaatjes met water met citroen of rood fruit en ijs in de zomer. Met hulp van het Voedingscentrum veranderden we ons aanbod in de automaat naar water en lightproducten, zoals water met een smaakje. Sinds een paar jaar staan er ook watertaps in de lerarenruimte.”

Ondersteuning is onmisbaar
Hoe ik dat voor elkaar krijg? Vol Brabantse nuchterheid antwoordt Marnetta: “Gewoon doen. Ik schakel direct met directeuren en de facilitaire bedrijfsvoering. Als je goed kunt verantwoorden waarom iets werkt of nodig is, dan kan het.” Op de groene schoolpleinen komen watertappunten, er staat er dus al één. Voor een plein dat binnenkort wordt aangelegd op een van de locaties is de subsidie Watertappunten aangevraagd.

De investeringen hebben zeker succes. Vooral het gebruiksgemak van de tappunten slaan aan. Ook collega’s raken steeds meer betrokken. Het resultaat van de inspanningen is goed te meten: het water is niet aan te slepen voor de drankenautomaten. “De laatste twee jaar verkopen we véél meer water. Ik moet elke week wel water bestellen bij de groothandel, voorheen was dat het geval met cola! Nu drinken onze leerlingen twee keer zoveel water.”

Samen sterker
Marnetta heeft destijds zélf de stoute schoenen aangetrokken en is op eigen kracht aan de slag gegaan met een gezondere leefstijl op school. Toch zegt ze dat hulp van onmisbare waarde is: “Ik heb veel contact met onze JOGG-regisseurs bij de GGD en het Sport Expertise Centrum. Zij helpen me mijn plannen aan te scherpen, nieuwe ideeën aan te dragen en wijzen me de weg. Zij zijn voor mij essentieel.” Via JOGG-regisseur Judith Piek kwam er bijvoorbeeld voor de groene schoolpleinen financiering vanuit het Prins Bernhard Cultuurfonds. Ook bood de gemeente praktische hulp bij het uitdenken van de ontwerpplannen.

Daarnaast ziet Marnetta dat losse subsidies goed helpen, maar structureel niet het verschil maken. “Scholen worstelen met de continuïteit van stimuleringsregelingen van Gezonde School, er is niet altijd budget om het vast te houden. Een vast Gezonde School-subsidiebedrag voor scholen zou bijvoorbeeld kunnen helpen!” Tot slot benadrukt ze dat een bevlogen persoon aan het roer helpt. “Wees niet bang, maar verantwoord wat je doet of wilt doen. Blijf realistisch en neem mensen mee: de kentering komt, maar het heeft tijd nodig!”

In the spotlights: leerlingen theatertechniek van TBL

Ieder jaar helpt de theatertechniekgroep van het Titus Brandsmalyceum (TBL) achter de schermen mee aan de musical van het TBL. Deze theatertechniekgroep bestaat uit 20 tot 30 leerlingen. Dit jaar is de musical: ‘Hairspray: niemand stopt de beat!’ te bewonderen. Helaas niet in De Lievekamp, maar wel vanuit huis. Mede dankzij de mannen en vrouwen van achter de schermen. 

Achter de schermen
Bij de musical helpt de theatertechniekgroep o.a. met: het bouwen van het podium, het neerzetten van decorstukken, de licht- en geluidstechniek en de volgspots tijdens de musical. Hidde: ‘wij zijn de mensen die bij elke musical aanwezig zijn, maar nooit zichtbaar zijn voor het publiek.’

‘Kleine dingen’ groots doen
Wat is er dit jaar anders dan andere jaren? Hidde: ‘Nou, dit jaar hebben wij eigenlijk deze musical (en aan het eind van het schooljaar de diploma-uitreikingen) als enige activiteiten. Voor ons ligt al ons andere werk dus stil, net als alle andere beroepen in de evenementensector. De musical kon onder deze omstandigheden niet doorgaan zoals normaal. Daarom zijn er afgelopen weekend opnames gemaakt en wordt er een documentaire gemaakt van de musical. Qua techniek ging het deze keer dus vooral om video en hadden we minder te doen qua licht, volgspot en stagehands (decorstukken tussen scenes op het podium zetten). We hebben in samenwerking met de bedrijven NWP en SME de video geregeld en alle beelden worden de komende periode aan elkaar gemonteerd waardoor er een kloppend geheel uit ontstaat.’

Aan het roer
De groep wordt geleid door de leerlingen Hidde van Zandvoort en Frank Schaffels (welke laatst ook een video van directeur Tom Brocks maakte). Hidde: ‘Daarnaast hebben we ook nog Femke Reijs en Lucas Witlox die net als Frank en ik al veel ervaring hebben met theatertechniek en sinds dit jaar ook meer bij de organisatie betrokken zijn. Wij sturen de groep aan en begeleiden ze bij evenementen op en rondom het TBL. De rollen zijn als volgt verdeeld: Ik ben gespecialiseerd in de lichttechniek, maar ben daarnaast ook inzetbaar voor geluid, volgspot en stagehand. Frank is gespecialiseerd in geluid en video, maar heeft ook ervaring met de andere technische aspecten. Lucas is net als Hidde gespecialiseerd in licht en is ook inzetbaar voor geluid en stagehand. Femke is gespecialiseerd in geluid en heeft, net als de rest, ook veel ervaring in de andere aspecten.’

Toekomst
Bovengenoemde vier leerlingen willen na de ‘TBL-periode’ verdergaan met licht, geluid, video of podiumtechniek. Simpelweg omdat ze meestal te vinden zijn achter de knoppen of rondom het podium. Niet echt ín de spotlights dus, maar net erbuiten. Ben je benieuwd naar meer informatie? Neem dan vooral contact op via de onderstaande contactgegevens. Hidde, die samen met Frank & Lucas ook DJ is, kan namelijk nog wel een heel boek schrijven over wat ze nog meer doen bij theatertechniek. Laten we hopen dat ze snel weer voor volle zalen plaatjes mogen draaien en dat alle activiteiten waarbij theatertechniek een grote rol heeft weer door kunnen gaan! 😉

Voor nu genieten de leerlingen na van het afgelopen weekend. Waarbij ze achter de schermen in de spotlights stonden voor de documentaire van de musical Hairspray. Een van de zeldzame activiteiten voor hen dit jaar.

Contact
Instagram:
@theatertechniektbl
Website:
theatertechniektbl.webnode.nl 

Het Hooghuis Stadion verrast genomineerde leerlingen, ouders & collega’s met Valentijns serenade

Vorige week deed Stadion, de vmbo-g & vmbo-t school van Het Hooghuis, een oproep aan alle leerlingen, ouders/verzorgers en collega’s om iemand die je een warm hart toedraagt in het zonnetje te zetten. Want de ‘dag van de liefde’ is bijna daar. Er werd volop gereageerd. De gelukkige genomineerden hebben het geweten, want op 12 februari kwam er een unieke verrassing aan huis.

Teamleider Marcel Thomassen, muziekdocent Jelle Ruijssenaars en initiatiefneemster Kim Clausing trotseerden met een gitaar, een warme stem en goede moed de sneeuw. Zevenmaal brachten zij een serenade ten gehore aan de geluksvogels uit Oss, Lith, Nuland en Berghem. Kim Clausing (docent Engels) wilde graag iets terugdoen voor leerlingen, ouders/verzorgers en collega’s: ‘we kunnen in deze tijden allemaal wel een beetje positiviteit, liefde en ontspanning gebruiken.’ De tekst is geschreven door singer-songwriter Simon Keats, tevens toetsenist van de Rotterdamse band The Kik. Niet geheel toevallig de partner van Kim.

Conciërges
Als eerste werden de conciërges van Stadion in het zonnetje gezet. Zij zijn genomineerd door directeur Ester van Eggelen. Waarom? Omdat zij heel hard hebben gewerkt waardoor de school nu weer grotendeels droog is. Stadion werd eerder deze week getroffen door een gesprongen waterleiding. Helaas verdwijnt het water in de school niet als sneeuw voor de zon, dus een bijzonder compliment voor Theo, Peter, John, Chris & Alphons is op zijn plek. Totaal verrast en overdonderd genoten ze van een hartverwarmend lied en de overheerlijke koek ‘Osse Broeder’.

Geluksvogels
Welke leerlingen, collega’s en ouders/verzorgers konden naast de conciërges vandaag nog meer op een serenade rekenen? Collega Harold de Leeuw (genomineerd door zijn vader), twee leerlingen (opgegeven door oma en mama) & twee moeders en een vader (opgegeven door leerlingen van Stadion) werden verrast. Kim: ‘Ik ben geraakt door een leerling die haar moeder heeft genomineerd. De leerling gaf aan dat haar moeder ontzettend hard in de zorg werkt en het de laatste tijd een beetje moeilijk heeft en dat zij wel wat warmte kon gebruiken. Dan smelt je hart, toch?’

Glunderende gezichten
Gelukkig zijn er op deze zonnige winterse dag vooral veel harten gevuld met liefde. En zijn Kim, Jelle en Marcel blij om de glunderende gezichten te zien. Kim: ‘voor iedereen hebben we het lied gepersonaliseerd. We eindigen met: ‘jij bent een topper en dat is een feit’. En dan zie je dat het lied echt binnenkomt. Wij kunnen met een gerust hart vakantie gaan vieren!’

Hooghuis kluizenjacht

Gamend kennismaken met je nieuwe school!
Met je eigen avatar op verkenning door de scholen van Het Hooghuis

 

Het Hooghuis leren kennen? Dat kan vanaf nu met een game. Hooghuis Kluizenjacht is de naam van de gloednieuwe online game die vandaag is gelanceerd. Nu de open dagen door de coronaregels niet kunnen doorgaan, hebben we een alternatieve manier bedacht om kennis te maken met onze zes scholen. Dit eigentijdse spel laat je op een creatieve manier erachter komen welke school bij je past.

De game is speciaal ontwikkeld voor leerlingen uit groep 7 en 8. Maar iedereen die het leuk vindt en nieuwsgierig is naar de scholen, is van harte uitgenodigd om het spel te spelen. Met je eigen avatar – kies o.a. je eigen shirt en schoenen – en met 4 levens op zak, wandel je de wereld van Het Hooghuis binnen. Door opdrachten te maken en vragen juist te beantwoorden, open je kluizen die toegang geven tot steeds weer een ander gedeelte van de scholen. Hiervan krijg je dan een duidelijk beeld te zien. Het is een soort online escape room, die uitnodigt om een virtueel kijkje van binnen te nemen. Hooghuis Kluizenjacht spelen kan via https://kluizenjacht.hethooghuis.nl/.

Jij kiest. Zeker weten!
Leerlingen van groep 8 staan voor een belangrijke keuze: zij kiezen voor de school waar zij de komende jaren hun voortgezet onderwijs gaan volgen. Omdat het in de huidige tijd met beperkende coronamaatregelen niet mogelijk is om de sfeer en mogelijkheden op ‘de grote school’ live te ontdekken, bieden we digitale manieren om toch alvast kennis te maken. Naast uitgebreide informatie op onze website, zoals online magazines en livestreams van informatieavonden, bieden we nu ook Hooghuis Kluizenjacht aan. Leuk extraatje: (toekomstige) leerlingen die het spel uitspelen en alle kluizen hebben geopend, kunnen hun gegevens achterlaten en krijgen een presentje toegestuurd.

Leerlingen Vinus & Eva groeien en bloeien binnen Het Hooghuis

Over de wisselwerking tussen docent en leerling

Persoonlijkheid geeft de doorslag

Het zijn twee bijzondere verhalen, van Vinus Almarou en Eva Joret. Allebei leerlingen van Het Hooghuis die een ongebruikelijke leerroute hebben afgelegd. ‘Het gaat om de wisselwerking’, zegt mentor Theo van Welie. ‘Je wilt als school kansen geven, maar de leerling moet die willen nemen. Dan komt het aan op de persoonlijkheid, van docent en leerling.’

Vinus is leerling van 5 vwo. Iets meer dan een jaar terug maakte ze een ongebruikelijke overstap: na haar eindexamen vmbo-t stroomde ze door naar 4 vwo. ‘Dat wilde ik al eerder’, vertelt ze. ‘Ik kwam indertijd in de eerste van het vmbo omdat mijn Nederlands nog niet zo goed was. We waren kort daarvoor van Syrië naar Nederland gevlucht. Maar daar zat ik onder mijn niveau, waardoor ik na de tweede graag naar 3 havo wilde. Alleen kon dat nog niet, vanwege mijn Nederlands en mijn Engels.’ Ze liet zich niet uit het veld slaan en kwam tot een nieuwe ambitie: ‘Ik wil naar de universiteit, maar voelde er niet veel voor om eerst nog twee jaar naar de havo te moeten. Vandaar mijn wens om na mijn eindexamen vmbo naar 4 vwo te gaan.’

Dat herinnert Elvera Pennings zich levendig. Pennings was toen teamleider op de locatie Titus Brandsmalyceum en nu op de locatie Mondriaan College. ‘Tijdens de open dag voor leerlingen van groep 8 kwam je naar me toe. “Bent u mevrouw Pennings? Ik wil graag doorstromen!” Dát was een binnenkomer! Even later belde Peter Paul Verbeek, indertijd teamleider op onze locatie Heesch. “Elvera, ik heb een leerling die naar 4 vwo wil.” Mijn eerste reactie was: je weet dat we dat niet doen. Waarop hij: “Ja, máár…” We raakten in gesprek, ik wilde meer over Vinus weten. Vooral over haar persoonlijkheid. Wat zijn haar sterke kanten, waar liggen de valkuilen? Peter Paul beschreef Vinus als een intelligente en gemotiveerde leerling, een doorzetter bovendien. Hij heeft me overtuigd.’

Groeikans
Als dochter van een Franse vader en een Nederlandse moeder kwam Eva Joret op 3-jarige leeftijd naar Nederland. ‘Bij het avondeten sprak ik nog heel lang Frans’, weet ze nog. Dit schooljaar wacht haar het eindexamen havo en dat wijkt af van wat vijf jaar geleden was voorzien. Aan het einde van de basisschool kreeg ze het advies vmbo-kader. Ze begon op de locatie Stadion, in de dakpanklas. Omdat daar geen Frans wordt gegeven, mocht ze twee keer per week naar de tegenovergelegen locatie Mondriaan College om daar in een brugklas aan te schuiven tijdens Frans. Eva haalde goede cijfers en mocht doorsteken naar 2 mavo/havo. Bij de volgende overgang kon ze naar 3 havo en in de vierde deed ze alvast eindexamen havo Frans. Straks prijkt er een fraaie 9 op haar eindlijst. ‘Het is mijn vadertaal’, zegt ze zelf, ‘ik heb er nooit echt hard voor hoeven leren. Het scheelt nu, in het eindexamenjaar, natuurlijk wel. Ik heb meer tijd voor het huiswerk, ik kan extra studie-uren maken. En het geeft voldoening dat ik tussendoor naar havo kon klimmen.’ Dat dankt ze mede aan Karin Hage, de teamleider onderbouw, vult Elvera aan: ‘Zij zag wie je bent en welke kwaliteiten je hebt. Daarom kreeg je een groeikans. En die heb je gepakt! Voor ons als school is dat fijn, we willen al het mogelijke doen om een leerling tot bloei te laten komen.’

Geloof in de leerling
‘Al het mogelijke’ betekent ook: afstemmen binnen het team. ‘Het gaat om de keuze tussen standaardroute en een kans geven’, verduidelijkt Elvera. Ze besprak de wens van Vinus uitvoerig in het team. ‘We hebben afgesproken dat Vinus naar 4 havo zou kunnen als het op het vwo niet lukt. Dit moet je samen willen, iedereen moet erachter staan. Dat geldt ook voor het verhaal van Eva. Je moet als team geloven in zo’n leerling.’ En dat heeft Vinus geholpen. ‘Het was echt een enorme overgang. Op het vwo ligt het tempo hoger, je moet veel meer leren en de toetsen zijn anders dan op het vmbo’, weet ze. Theo van Welie, haar mentor op het Titus Brandsmalyceum: ‘Voor een havoleerling is het vwo al een grote stap, jij hebt een nog grotere stap moeten zetten. Geen wonder dat je even tijd nodig had.’ Het team besloot haar vertrouwen te geven en vond het bevestigd. Elvera, tot Vinus: ‘Over anderhalf jaar heb je je diploma vwo! We zijn blij dat we je die kans hebben kunnen geven, maar jij hebt die waargemaakt.’

Inclusief
Verhalen als deze hebben een achterkant. Ze vragen veel van leerling én docenten: flexibiliteit, vertrouwen, doorzettingsvermogen. Elvera wijst op wat ze ‘de cultuur van Het Hooghuis’ noemt: ‘We willen er zijn voor elkaar. De route die Eva en Vinus hebben kunnen volgen, is nooit de keuze van één persoon. Er zijn altijd meer teamleiders en docenten bij betrokken. Op Het Hooghuis kennen we elkaar, dat maakt het gemakkelijker om tot zo’n besluit te komen. Want het gaat niet om de cijfertjes, het gaat om de persoon.’ Theo haakt hierop in: ‘Dat is mooi, wat je net zei: “Niet de cijfertjes maar de persoon.” Vinus’ zus studeert nu geneeskunde aan de VU in Amsterdam. Dat is een van de mooiste dingen die je als docent kunt beleven: dat een leerling ondanks moeilijkheden zó kan groeien. Het is een wisselwerking: als docenten willen we groeikansen geven, maar de leerling moet zo’n kans wel kunnen en willen grijpen.’ ‘We noemen het inclusief onderwijs, dat recht doet aan verschillen en talenten’, vult Elvera aan. ‘Vinus en Eva zijn daar mooie voorbeelden van. Ze zijn verschillend, hebben andere kwaliteiten, die ze gemotiveerd hebben ingezet. Wat deze meiden hebben gepresteerd kan niet elke leerling, ook niet als hij of zij over dezelfde of nog meer intelligentie beschikt. “Kennis is maar de helft”, zeggen we binnen Carmel, maar je kunt ook zeggen: “Intelligentie is maar de helft”. Het is de persoonlijkheid van de leerling die de doorslag geeft. Hij of zij moet willen en daaruit motivatie putten. Dat hebben Vinus en Eva laten zien.’ Theo knikt: ‘Zie ook de mogelijkheid tot gedifferentieerd examineren. Op onze locaties zijn er jaarlijks enkele leerlingen die daarvan gebruikmaken.’

Drive
Hier neemt Vinus weer het woord: ‘Ik vraag me af waarom niet meer leerlingen van die mogelijkheid gebruikmaken.’ Theo: ‘Dat is weer die persoonlijkheid. Stel de vraag maar aan jezelf. Waarom heb jij die drive, Vinus? Is dat vanwege je achtergrond in Syrië? Is de vlucht naar Nederland bepalend geweest?’ Ze denkt even na. ‘In Syrië was ik altijd de eerste van mijn klas. Ik wilde daar helemaal niet weg, ik wilde niet hoeven vluchten. Mijn zus heeft me laten zien dat we ook hier iets kunnen opbouwen. Nu ik hier ben, wil ik graag leren. Na alles wat ik heb meegemaakt, wil ik hier niet alleen maar zijn, ik wil iets bereiken en bijdragen. En iets laten zien, zodat mensen niet enkel negatief over vluchtelingen spreken.’

Tekst: Hans Morssinkhof
Bovenstaand interview is te lezen in het Carmel Magazine.

Je staat voor de klas

Collega’s Marij van den Boom & Paul Wagemakers traden op met ‘je staat voor de klas’. Marij schreef dit lied speciaal voor alle onderwijsmensen. Na het optreden kregen zij reacties van collega’s dat het nummer hen steun geeft.
We wensen iedereen veel (online) lesplezier. Ook dit jaar zijn we er weer samen voor elkaar! 

 

Samen voor elkaar, ook in het nieuwe jaar!

Dit moment willen we ook gebruiken om onze grote waardering uit te spreken voor iedereen die werkt binnen Het Hooghuis. We willen jou oprecht bedanken! Voor je aanhoudende inzet voor onze leerlingen in deze onzekere en soms ook angstige tijden. Voor het meebewegen met alle onderwijsveranderingen. Mede dankzij jou kon ons onderwijs blijven doorgaan. Samen konden we dit bijzondere jaar zo ‘gewoon’ mogelijk laten verlopen voor onze leerlingen. Terugkijkend op 2020 mogen we trots zijn op deze prestatie. Met alle opgedane ervaring zijn we nog beter toegerust op het jaar dat voor ons ligt; in 2021 blijven we ons samen inzetten voor goed én meebewegend onderwijs.

Wij wensen iedereen een  fijne kerst toe en alle goeds voor het nieuwe jaar. Zorg goed voor jezelf en voor elkaar.

Hartelijke groeten,
Tanja Peters & Jeroen Donders

Het Hooghuis Stadion laat wensen van leerlingen in vervulling gaan

Een spannend middagje karten met klasgenootjes. Samen oliebollen eten op het schoolplein. Een rustgevende beautybehandeling in een tot spa omgetoverd lokaal. De schoolbel veranderen in ‘Jingle Bells’. En een geheel verzorgde high tea voor een paar goede vriendinnen. Op de valreep voor de lockdown gingen de wensen van vijf leerlingen van Het Hooghuis Stadion in vervulling. De docenten van de school wilden in deze lastige tijd graag iets terugdoen voor hun leerlingen en plaatsten een wishbox. “Ze mogen al zo weinig”, aldus initiatiefnemer Nick Timmerman. “Een beetje positiviteit en ontspanning hadden ze absoluut verdiend.”

“Vanaf het moment van de allereerste richtlijnen hebben onze leerlingen zich goed aangepast aan de nieuwe situatie op school”, vertelt teamleider Nick. ”Tegelijkertijd merkten we dat de afgelopen periode voor de jongeren erg lastig is. Ze hebben heel weinig sociale contacten en mogen amper samen activiteiten ondernemen. Zo ontstond het idee van de ‘wishbox’, om leerlingen als dank voor hun inzet een bijzondere dag te bezorgen.”

Samen met vrienden of vriendinnen
“Op onze school vinden we het belangrijk dat leerlingen zichzelf kunnen zijn. Dus mochten ze wensen wat zij maar wilden.” Mits het met het oog op de coronaregels en de Nederlandse wet uitvoerbaar zou zijn natuurlijk. Er werd een bonte verzameling leuke wensen ingediend. Nick: “Uit de inzendingen bleek al gauw dat veel leerlingen vooral iets samen met vrienden of vriendinnen wilden doen. We hebben vijf wensen geselecteerd en de inzenders zijn onlangs verrast.” Een paar jongens en meiden mochten karten bij Circuit Park Berghem. Vijf andere leerlingen lieten zich verwennen met een high tea van Brasserie La Colline in de directeurskamer. Hun reactie spreekt boekdelen: “We vonden het eerst al een mooi initiatief, maar we hadden nooit verwacht dat onze wens zou uitkomen en ook nog zó goed zou lukken!” Twee vriendinnen genoten van een wel héél bijzonder wellnessuurtje; zij werden op school in de watten gelegd door Spahuys Oss, in een speciaal tot spa omgetoverd lokaal met uitzicht op het stadion van Top Oss. En weer drie andere leerlingen werden, samen met hun klas, op het schoolplein getrakteerd op verse oliebollen van Gerry’s oliebollenkraam. Nick: “Alles in een gezellige en warme kerstsfeer, zelfs de schoolbel speelde Jingle Bells! Deze muzikale wens kwam ook van één van onze leerlingen.”

Creatieve ideeën in coronatijd
“Supermooi dat de betrokken bedrijven zelfs in deze tijden onze jongeren en dit initiatief een warm hart toedragen”, geeft Nick aan. “Dat waarderen we enorm. En ook bijzonder dat juist deze coronatijd tot creatieve ideeën leidt, en via de wishbox tot een hoop positiviteit. Wie weet gaan we er wel een jaarlijkse traditie van maken.”

Voor leerlingen van het Stadion die hun wens niet in vervulling zagen gaan, dus niet getreurd; wie weet ben jij volgend jaar de gelukkige. Bekijk hieronder de video!

 

Marcel Thomassen: ‘met mensen werken en verbinden is het mooiste dat er is.’


Al vier decennia werkt Ossenaar Marcel Thomassen in het onderwijs. Naast het lesgeven is hij al heel lang teamleider op het Hooghuis locatie Stadion. ‘Met mensen werken en verbinden is het mooiste dat er is.’

Tekst: Joop van Rossem
Foto: Jeroen Appels/van Assendelft 

Tijdens zijn jaren op de havo drong het tot Thomassen (bijna 63) door dat een baan in het onderwijs wel iets voor hem zou zijn. ,,Aanvankelijk wilde ik iets met -loog te worden: archeoloog, neuroloog of psycholoog, maar al snel kwam ik tot de conclusie dat ik met mensen wilde werken. Ik had met veel plezier in de schoolbanken gezeten en dus was de keuze voor een opleiding aan de Pedagogische Academie in Nijmegen zo gemaakt. Tijdens die opleiding ontdekte ik dat het les geven aan oudere kinderen mijn voorkeur had.”

Dienstplicht
Na het diploma binnen gehengeld te hebben, kreeg Marcel Thomassen een baan in Weurt aangeboden, maar de dienstplicht was onverbiddelijk zodat dit dienstverband door zijn neus geboord werd. Na zijn militaire dienstplicht te hebben vervuld, kwam het begeleiden van Vietnamese bootvluchtelingen op zijn pad. ,,De bedoeling was om die kinderen te laten integreren in onze maatschappij en vanzelfsprekend de taal aan te leren. Ik nam die kinderen mee naar basisscholen waar ze mochten instromen. Ik fungeerde als verbindingspersoon tussen de kinderen en de scholen.”

Invaller
Dit dienstverband duurde ongeveer een jaar, waarna Thomassen als invaller op de Lagere Land- en Tuinbouwschool in Bemmel terecht kwam. ,,Dat paste precies bij mijn wens om tieners les te geven. Het was wel een slopende baan, want naast Nederlands werd ik ook geacht handvaardigheid en maatschappijleer aan te bieden. Ik was ’s avonds kapot van al dat snelle schakelen.”

Inmiddels is de van oorsprong uit Beuningen stammende Thomassen alweer zo’n drie decennia teamleider, waarvan een groot aantal jaren gecombineerd met lesgebonden taken. ,,Ik vind het belangrijk dat je je ook op de werkvloer begeeft en niet alleen maar op je kantoortje zit. Wil je met je collega’s praten over allerlei zaken die spelen, dan moet je dat ook zelf ervaren. Met mensen werken en verbinden is het mooiste dat er is. Op een van de eerste cursussen die ik volgde, werd gesproken over VIS, de afkorting voor drie essentiële dingen: veiligheid, invloed en samenwerking. Als die in je school aanwezig zijn, is er ruimte voor iedereen om te ontplooien in alle lagen van de organisatie. Op onze school is iedere docent ook mentor. Je moet echt van kinderen houden. Een laptop is een prima hulpmiddel, maar dat apparaat kan niet vragen hoe het met je is of hoe de thuissituatie ervoor staat, docenten kunnen dat wel want die doen hun werk vanuit het hart. De persoon voor de klas maakt het onderwijs, daarom zal het beroep ook nooit uitsterven.”